De zomer komt er aan. Temperaturen stijgen en eens ze boven de 25 graden gerezen zijn begin ik langzaam te smelten. Het werd dan ook hoogtijd om nog eens mijn haar te laten bijknippen en zodoende voor een iets vlottere afkoeling te zorgen langs mijn hoofdhuid om, en, om er tegelijkertijd ook wat beter toonbaar uit te zien als ik, och God, wie weet, toch es ergens zou mogen op gesprek gaan na een sollicitatie.
Toen ik klein was ging ik naar een kapper die Willy heette. Het was een minuutje of tien wandelen van bij me thuis. In mijn herinneringen was die man voornamelijk bekwaam in het vreselijk pijnigen. Trekken aan haar en vooral, na afloop bij het borstelen en met de haardroger in de hand in vorm leggen, was ie specialist in het met voornoemde borstel en haardroger onzacht tegen mijn hoofd te belanden.
Na enkele jaren kwam er een kapper dichter bij huis en ben ik overgeschakeld op een vlot pratende nonkel of neef van iemand waarmee ik nog in't lager had gezeten, wat dus steevast leidde tot gesprekken over die persoon die ik nog nauwelijks kende, of anders werd een balletje opgeworpen over voetbal, tennis, sport en nog van die weinig inhoudelijke zaken. Zelfs toen ik in Brussel zat ging ik wel eens terug naar huis voor 'n kap-beurt bij Dirk maar na een tijdje ga je ook zover niet meer gewoon omdat het misschien 2 euro uitspaarde (transport inbegrepen).
Tegenwoordig ga ik bij 'Monsieur William', een kapper bij ons in de buurt. Franstalig, zegt weinig en werkt op gezapig tempo door. Monsieur William heeft een aantal dames bij hem in dienst die er voor zorgen dat ik eerst wat achterover mag liggen in een wasbak terwijl ze met hun kundige vingers m'n haar wassen.... een plezier echt waar een mens toch een stukje van opkikkert. De man doet me altijd wat denken aan die andere 'Monsieur William'... maar dat doet wellicht weinig terzake.
Toen ik klein was ging ik naar een kapper die Willy heette. Het was een minuutje of tien wandelen van bij me thuis. In mijn herinneringen was die man voornamelijk bekwaam in het vreselijk pijnigen. Trekken aan haar en vooral, na afloop bij het borstelen en met de haardroger in de hand in vorm leggen, was ie specialist in het met voornoemde borstel en haardroger onzacht tegen mijn hoofd te belanden.
Na enkele jaren kwam er een kapper dichter bij huis en ben ik overgeschakeld op een vlot pratende nonkel of neef van iemand waarmee ik nog in't lager had gezeten, wat dus steevast leidde tot gesprekken over die persoon die ik nog nauwelijks kende, of anders werd een balletje opgeworpen over voetbal, tennis, sport en nog van die weinig inhoudelijke zaken. Zelfs toen ik in Brussel zat ging ik wel eens terug naar huis voor 'n kap-beurt bij Dirk maar na een tijdje ga je ook zover niet meer gewoon omdat het misschien 2 euro uitspaarde (transport inbegrepen).
Tegenwoordig ga ik bij 'Monsieur William', een kapper bij ons in de buurt. Franstalig, zegt weinig en werkt op gezapig tempo door. Monsieur William heeft een aantal dames bij hem in dienst die er voor zorgen dat ik eerst wat achterover mag liggen in een wasbak terwijl ze met hun kundige vingers m'n haar wassen.... een plezier echt waar een mens toch een stukje van opkikkert. De man doet me altijd wat denken aan die andere 'Monsieur William'... maar dat doet wellicht weinig terzake.
Labels: herinneringen, Moorsele, Nederlands
posted by Klaas at 10:55
